HYACINTHE VAN BUSSEL
Algemeen directeur
FPC de Rooyse Wissel
“Vrijheid betekent voor mij vrij zijn van het plegen van delicten”
Een dag uit het leven van een voormalig tbs-patiënt
Het is koud en mistig, toch ben ik blij dat ik fiets, buiten, op weg naar mijn werk.
Het lijkt al weer een hele tijd geleden dat ik voor het eerst buiten de hekken kwam, na een lange periode zelfs voor het eerst zonder controlerende sociotherapeut buiten de hekken kwam.
Nu, bijna zes jaar later fiets ik, zoals elke dag, naar mijn werk. Ik heb hard aan mezelf gewerkt, ben vaak gevallen maar elke keer weer opgestaan. Ik heb aan mijn eigen trauma gewerkt wat ten grondslag lag aan mijn delictgedrag. Ik heb geen alcohol en drugs meer nodig om me staande te houden en om de pijn niet te voelen. Voel me veilig tussen mensen en niet meer bedreigd. Zie het contact tussen anderen en mij niet meer als een strijd die ik moet winnen. Ik heb mezelf leren kennen en herken de signalen als het niet goed met me dreigt te gaan.
Ik weet wat ik moet doen om de neerwaartse beweging bij te stellen. Ik heb mensen om me heen die mijn signalen kennen en die ik kan inschakelen om me te helpen. De relatie met mijn familie is hersteld en ik heb zelfs een paar vrienden. Ik weet mijn dagen zinvol te vullen, ik heb een vak geleerd, ik heb geleerd om bij en voor een baas te werken. Geleerd om samen te werken, om kritiek te krijgen en me niet afgewezen te voelen. Ik heb een baas en een omgeving die vertrouwen hebben in het resultaat van mijn behandeling.
Als ik binnenkom straalt de warmte me tegemoet, letterlijk en figuurlijk. Een warm welkom, ik word gewaardeerd, ik ben weer nuttig, ik kan trots zijn op mezelf.
