Op 22 november 2006 overleed mijn broer Nico op 36-jarige leeftijd aan een vorm van kanker waar tot op de dag van vandaag nog geen goede behandeling voor is gevonden. In het jaar tussen het moment dat hij ziek werd en het moment dat hij kwam te overlijden, heeft hij deelgenomen aan twee medicijntrials. In beide gevallen ging zijn kwaliteit van leven gelukkig vooruit, maar genezing bleek helaas niet mogelijk. Doordat mijn broer deelnam aan deze trials heeft hij een bijdrage kunnen leveren aan het genezen van patiënten in de toekomst. Daarom is het zo belangrijk dat mensen deelnemen aan dit soort trials. Soms is het voor de patiënt van vandaag te laat, maar misschien geeft het de patiënt van morgen wel het perspectief op genezing.

De ziekte en het overlijden van mijn broer zijn voor mij een kantelpunt in het leven geweest. Ik ben me gaan inzetten om zorg van de beste kwaliteit voor iedereen beschikbaar en betaalbaar te krijgen en te houden. Daarbij zal ik in mijn achterhoofd altijd blijven hopen dat patiënten zoals mijn broer daardoor in de toekomst wél genezen kunnen worden. Iedere dag opnieuw worden er nieuwe ontdekkingen gedaan en geneesmiddelen ontwikkeld waarmee die droom dichterbij komt. Dat is goed nieuws. Dat geldt in het bijzonder voor nieuwe immunotherapeutische geneesmiddelen die perspectief bieden voor genezing bij kankersoorten die tot nu toe altijd onbehandelbaar waren.